Δεν θα σε ξαναδώ στις στροφές του χρόνου,
να σε περιμένω βουβή σκιά,
Στις συσπάσεις του θλιμμένου φωτός,
να βαδίζουμε λάμνοντας τους ήχους των δρόμων,
Στη διάθλαση της χρυσής βροχής,
να σε πάρω με ένα φιλί.
Το άρωμα των μαλλιών σου δεν θα με ταξιδέψει ξανά,
ανεμίζοντας, να σαλπάρει το πόθο του σώματος
σε θάλασσες αγέννητων, αρχαίων κόσμων.
Η γεύση των χειλιών σου νοσταλγία,
θάνατος της μνήμης η αγκαλιά σου.
Το σώμα μου τρέμει τη μνήμη.
Πηγή
