Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Ψηφιακά δικαιώματα…μετά θάνατον



Τι συμβαίνει στα δεδομένα που περιέχονται στις ψηφιακές συσκευές και τις ιστοσελίδες μας, αφού εγκαταλείψουμε τα εγκόσμια.

Η τεχνολογία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της καθημερινής ζωής μας, είτε μέσω της χρήσης gadgets, είτε του Διαδικτύου. Για πολλούς, φανατικούς των gadgets ειδικότερα, θα μπορούσε να ειπωθεί πως η τεχνολογία είναι μάλιστα και μία από τις πιο χαρακτηριστικές «απολαύσεις» της ζωής τους.

Ωστόσο, αρκετά συχνά τα gadgets και οι ιστοσελίδες μας αποδεικνύονται…μακροβιότερα από εμάς, οπότε προκύπτει και το ερώτημα: τι συμβαίνει στην «ψηφιακή» πλευρά της ζωής μας όταν η μοίρα μας σφραγιστεί;

Από εταιρεία σε εταιρεία, οι πολιτικές διαφέρουν. Πολλές από τις υπηρεσίες email θα αποκαλύψουν τους κωδικούς του λογαριασμού του αποθανόντα στην οικογένειά του - εφόσον βέβαια προσκομιστεί πιστοποιητικό θανάτου.

Στην περίπτωση του διάσημου κοινωνικού δικτύου Facebook, η εταιρεία προσφέρεται να «απαθανατίσει» τη σελίδα του εκλιπόντος, «παγώνοντάς» την. Ωστόσο, δεν είναι όλοι της ίδιας άποψης: το Flickr κόβει κάθε πρόσβαση σε έναν λογαριασμό, ενώ το Twitter αποφεύγει ακόμη και να αναφερθεί στο ενδεχόμενο θανάτου στη λίστα των FAQ του.

Με το θέμα αυτό ασχολείται το βιβλίο «Total Recall» ( «Ολική Επαναφορά» - τίτλος δανεισμένος από την εν λόγω ταινία επιστημονικής φαντασίας, με πρωταγωνιστή τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ), των Γκόρντον Μπελ και Τζιμ Γκέμελ. Το ακριβές του αντικείμενο: σε ποιον ανήκουν τα ψηφιακά δικαιώματα κάποιου που έχει εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Δεν είναι οι μόνοι που ασχολούνται με το συγκεκριμένο θέμα, καθώς η νομική του διάσταση έχει αρχίσει να απασχολεί και πολλούς δικηγόρους. Ένας εξ αυτών είναι ο Μάικλ Μπλάκσμπεργκ, ο οποίος συνοψίζει το «πρόβλημα» ως εξής: «Πώς διασφαλίζω νομικά ότι πρόσβαση στα online αρχεία και τους κωδικούς μου αποκτούν μόνο οι άνθρωποι που θέλω εγώ;».

Ο Μπλάκσμπεργκ αναφέρει ότι, πολλές φορές, το συγκεκριμένο θέμα δεν περνάει καν από τα μυαλά των ανθρώπων. Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις, υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι δεν θα ήθελαν τα ψηφιακά τους δεδομένα να γίνουν διαθέσιμα σε κανέναν- ποτέ.

Τι θα συνέβαινε αν η χήρα κάποιου αποκτούσε κάποια στιγμή πρόσβαση στο λογαριασμό ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του εκλιπόντος συζύγου της και μάθαινε ότι την απατούσε επί είκοσι έτη; Ή ότι έχει κάποια άλλη οικογένεια, για την οποία αυτή δεν ήξερε τίποτα, ή ότι κάποια στιγμή είχε καταχραστεί λεφτά που δεν του ανήκαν, ή, γενικότερα, κάτι το οποίο δε θα λειτουργούσε πολύ θετικά για τη μνήμη κάποιου;

Ωστόσο, κάποιες φορές, η μεταβίβαση των δεδομένων αυτών στους συγγενείς είναι απαραίτητη.

Ο Χονγκ Μπούι, διευθυντής της εταιρείας backup (αντιγράφων ασφαλείας) Memeo, έκανε λόγο για μία προσωπική του εμπειρία: «Ο πατέρας της συζύγου μου απεβίωσε πρόσφατα, και μας πήρε πάρα πολύ χρόνο να βρούμε τα 'ίχνη' των γραφειοκρατικών του δραστηριοτήτων, τις πληροφορίες που κατείχε, τους κωδικούς…επίσης, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που πέθανε ένας από τους θείους μου, ο οποίος είχε όλους τους λογαριασμούς του online. Κανείς δεν ξέρει πού βρίσκονται αυτοί οι κωδικοί».

Η κατάσταση επιδεινώνεται από την…πρόοδο της τεχνολογίας, η οποία καθιστά τα πάντα πιο ασφαλή: χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο σκληρός δίσκος Black Armor της Seagate, ο οποίος θεωρείται ιδανικός για την αποθήκευση προσωπικών δεδομένων, χάρη στη χρήση κρυπτογραφικού συστήματος των 256 bit, ενώ είναι εφοδιασμένος με εξαιρετικά ισχυρό σύστημα login (πρόσβασης). Κοινώς: ο σκληρός αυτός δίσκος μπορεί να κρατήσει τα μυστικά κάποιου πρακτικά για πάντα…εκτός και αν ο κωδικός μεταβιβαστεί.

Γενικότερα, οι κατασκευαστές έχουν την τάση να δίνουν περισσότερη σημασία στους…ζωντανούς πελάτες τους- στους οποίους κωλύονται να αναφέρουν οτιδήποτε περί θανάτου.«Δε θέλεις να μιλήσεις για θάνατο μπροστά τους, λέγοντας ότι έχουμε αυτό εδώ για εσάς, για την περίπτωση που πεθάνετε'. Είναι πρόβλημα για εμάς» είπε σχετικά ο Μπούι.Ωστόσο, υπάρχουν κάποια προϊόντα και υπηρεσίες που ασχολούνται αποκλειστικά με αυτό το θέμα.

Μία εταιρεία που ειδικεύεται στο συγκεκριμένο χώρο είναι η Legacy Locker, του Σαν Φρανσίσκο. Αποτελεί ιδιοκτησία του Τζέρεμι Τόιμαν, και αποθηκεύει κωδικούς και προσωπικά δεδομένα, τα οποία θα σταλούν σε επιλεγμένα πρόσωπα εάν επέλθει το απευκτέο.

Πηγή: kathimerini.gr 

Με θάρρος
Related Posts with Thumbnails