Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στη Γερμανία ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό. Μάλιστα, πρόκειται κυρίως για νέους ανθρώπους. Πάντως, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε («ΝΒ»), πολλοί από αυτούς δεν το κάνουν από ανάγκη αλλά από πεποίθηση.
Το βράδυ, όταν θεωρούν πως δεν τους βλέπει κάποιος, αρχίζει η περιπέτεια για τον Ρασόλ Εραμούνι και τον Γιοργκ Μπέργκστετ. Εφοδιασμένοι με ψάθινα καλάθια και φακούς ψάχνουν στα κοντέινερ, εκεί που τα σούπερ μάρκετ πετάνε τα σκουπίδια τους. Ψάχνουν και βρίσκουν τρόφιμα που είναι ακόμα φρέσκα: Μπανάνες, μήλα, ψωμί του τοστ, σοκολάτες, γλυκά, ακόμα και λουλούδια.
Μερικά τρόφιμα έχουν μόλις λήξει ή σε άλλα είναι λίγο στραπατσαρισμένη η συσκευασία. Στην αργκό των νεαρών αυτών οι συγκεκριμένες νυχτερινές εξορμήσεις αποκαλούνται σε ελεύθερη απόδοση «πάμε κοντέινερ;». Ο Ρασόλ έχει ένα λόγο παραπάνω: επιμένει πως στην πατρίδα του, τη Συρία, δεν πετάνε τίποτα. Πάντως, ο λόγος που ο ίδιος μαζεύει τα τρόφιμα από τα σκουπίδια είναι, όπως είπε, οικονομικός.
«Απ’ αυτές τις μπανάνες, συμπλήρωσε, μόνο μία δεν ήταν καλή κι αμέσως τις πετάνε όλες μαζί. Το ίδιο και με το πακέτο με τα μήλα. Μένω στην Κολωνία, στο προάστιο Νίπες. Κάθε μέρα υπάρχει εκεί μια λαϊκή αγορά μέχρι τις 2 το μεσημέρι. Όταν κλείνει, πετάγονται πολλά. Πολλοί φτωχοί άνθρωποι μπορούν να ζήσουν από αυτά. Όταν βρίσκω στο δρόμο ένα σεντ το παίρνω. Γιατί όταν βρω ένα κομμάτι ψωμί να μην κάνω το ίδιο;».
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της «ΝΒ», ο Ρασόλ είναι 28 χρόνων, άνεργος και χρειάζεται τα τρόφιμα αυτά, ώστε να μπορέσει να ζήσει, τόσο ο ίδιος όσο και τα άλλα μέλη της οικογένειάς του. Γι’ αυτό και δεν τον απασχολεί ιδιαίτερα το γεγονός πως στη Γερμανία το να παίρνει κάποιος τρόφιμα από κάδους σκουπιδιών θεωρείται κλοπή.
Σαφής πολιτική τοποθέτηση
Για άλλους, όπως ο Γιοργκ, είναι η πεποίθηση που τους οδηγεί το βράδυ στα κοντέινερ των σκουπιδιών: «Μπορεί να πει κάποιος πως είναι κουλ να ψάχνεις στα κοντέινερ. Νεαροί με κουκούλες και μπλουζάκια του Τσε Γκεβάρα ψάχνουν στα σκουπίδια. Έπειτα από κανά δυο χρόνια τα παρατάνε και ακολουθούν την πεπατημένη».
Ο Γιοργκ είναι ένα από τα πιο γνωστά μέλη αυτού του ιδιότυπου κινήματος στη Γερμανία. Ζει έτσι εδώ και 15 χρόνια. Η παρέα του κι αυτός δεν ξοδεύουν τίποτα για φαγητό, στέγη ή είδη πολυτελείας. Για τον Γιοργκ είναι ηθικά απαράδεκτο άνθρωποι να πεθαίνουν από την πείνα και άλλοι να πετάνε τόσα τρόφιμα στα σκουπίδια.
Η θέση του είναι καθαρά πολιτική: «Το θέμα δεν είναι ότι καταναλώνω ένα προϊόν που έχει λήξει, αλλά ότι με την αγορά του προϊόντος αυξάνω τη ζήτηση. Από τη στιγμή που τα παίρνω από τα κοντέινερ δεν γίνομαι κρίκος στην αλυσίδα. Πολλά δεν μου αρέσουν σ’ αυτήν την κοινωνία και δεν ασχολούμαι μόνον από χόμπι με την πολιτική».
Άλλωστε, τόσο ο Γιοργκ όσο και ομοϊδεάτες του γνωρίζουν πως, στη Γερμανία, το να παίρνεις τρόφιμα από τα κοντέινερ θεωρείται κλοπή. Είναι χαρακτηριστικό, εξάλλου, πως όλο και περισσότερα σούπερ μάρκετ προσανατολίζονται στο να τα κλειδώνουν. Από εμπορικής πλευράς, βέβαια, έχουν κάθε συμφέρον.
Πηγή: ΚΕΡΔΟΣ
