Ο τεχνητός αντικομφορμισμός της υπουργού Περιβάλλοντος προσιδιάζει στους «Ετερόχθονες» των πρώτων δεκαετιών του ελευθέρου βίου της χώρας, οι οποίοι με τις ρεντικότες, τα ομματοϋάλια με τους χρυσούς σκελετούς, τους ημίψηλους πίλους, τα λευκά χειρόκτια, τα μπαστούνια με τις ασημένιες λαβές και τις γαλλικές εκφράσεις με τις οποίες διάνθιζαν τους λόγους τους, επέπεσαν ως ακρίδες στο νεοσύστατο βασίλειο, περιφρονούσαν τους Αγωνιστές με τις λερές φουστανέλες, που μάτωσαν για τη «χιλιάκριβη τη λευτεριά», και επιζητούσαν να… κυβερνήσουν «ελέω ανωτερότητας και καταγωγής» τούς «ιθαγενείς» ελευθερωτές του Γένους!
Αχ, μπαρμπα-Γιάννη Μακρυγιάννη, συ μας τα 'λεγες καλά…«… Εσύ, εκλαμπρότατε (Μαυροκορδάτε), από τον καιρό που κόπιασες, όλο νέα πράματα ήφερες εις την πατρίδα. Διαίρεσιν αναμεταξύ μας δεν είχαμε, φατρίαν μας ήφερες, νέον φρούτον σ' εμάς τους Έλληνες, παραλυσίαν κι αφανισμόν. Αν πετύχαινες να σκοτώσης τον Καραϊσκάκη, πού θα τον βρίσκαμε όταν η Ρούμελη γόμωσε Τουρκιά και προσκύνησαν όλοι από την καλή μας κυβέρνησιν κι αρετή όπου δείξετε εις την πατρίδα όλοι σεις οι πολιτικοί…»
Οι ευρωλάγνοι και επέκεινα ατλαντιστές και αμερικανολάγνοι -η σκέψη της κ. Μπιρμπίλη διακινείται σ' όλο το μήκος του εξωχώριου εκκρεμούς- ενθυμίζουν, κατά παράλληλη ερμηνεία, όπως θα υποστήριζε και ο νομομαθής κ. Παμπούκης, τους Chicago Boys του Μίλτον Φρίντμαν, που εμφανίστηκαν ως «προφήτες» της Νέας Οικονομίας και οδήγησαν στη χρεοκοπία και στη δυστυχία τους λαούς της Λατινικής Αμερικής.
Και εν έτει 2010, χωρίς Γνώση και Φρονηματισμό, επαναλαμβάνουν την πλάνη (;) των αρχών της δεκαετίας του 1950, όταν η Αμερικανική Οικονομική Αποστολή του Πολ Πόρτερ περιφρόνησε, και μάλιστα διά χειροδικίας στις παρειές του τότε υπουργού Συντονισμού Στέφανου Στεφανόπουλου, τις εισηγήσεις των ελλήνων οικονομολόγων, με επικεφαλής τον Κυριάκο Βαρβαρέσο, για χωροταξική ανάπτυξη της ρημαγμένης Ελλάδας, με την προώθηση αλυσίδας βιοτεχνικών μονάδων επεξεργασίας και εκμετάλλευσης των εγχώριων πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.
Αντ' αυτού οι τότε Chicago Boys, όπως κατά παράλληλο ερμηνεία και οι επιχώριοι σημερινοί επίγονοί τους, ενυπνιάζονται σχέδια για πράσινη ανάπτυξη και άλλα συναφή παρόμοια... Το Περιβάλλον διδάσκει ποία σχέδια οικονομικής ανάπτυξης επιδέχεται στο πνεύμα της αυτοπροστασίας του, ενώ ο Χρόνος καταδικάζει εισηγήσεις παραβίασης της Φύσης.
Ο κ. Δρούτσας, αν και ομού μετά του ομοτράπεζου Άλεξ Ρόντου συνέβαλαν αποφασιστικώς στη διαμόρφωση του περιλάλητου Σχεδίου Ανάν, δικαιούται να επικαλείται το της Γραφής «αμαρτίαι γονέων παιδεύουσιν τέκνα» και να εξορκίζει από τη συλλογική μνήμη τη θητεία τού πατρός του, ως ακολούθου Τύπου στη διπλωματική μας αντιπροσωπεία της αυστριακής πρωτεύουσας σε χαλεπούς για την Ελληνική Δημοκρατία χρόνους, και τους εκεί καταφυγόντες αντιδικτατορικούς Αγωνιστές...
Η «αλαζονεία της Εξουσίας», κατά τον αείμνηστο αμερικανό γερουσιαστή Φουλμπράιτ, δεν καταλείπει «μνήμη αγαθή» για δημόσια πρόσωπα…
Πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ
