Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Χριστόφιας είναι συνεπής σε μια ολέθρια, για τον τόπο, πολιτική. «Εκ βάθους καρδίας» στηρίζει τον κατοχικό Ταλάτ και εύχεται να «εκλεγεί».
Αν αυτή η ευχή διατυπωνόταν από έναν απλό πολίτη, θα υπήρχαν κάποια δικαιολογητικά: Άγνοια της τουρκικής πολιτικής, αφέλεια, ελλιπής πληροφόρηση για το ποιόν του Τ/κ ηγέτη ή και λανθασμένη εκτίμηση ότι με αυτόν τον άνθρωπο, κατά τον Πρόεδρο, θα λύσουμε το Κυπριακό. Η διακαής ευχή, όμως, για την «εκλογική» νίκη του κατοχικού Ταλάτ διατυπώθηκε από τον Πρόεδρο της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτους-μέλους της ΕΕ. Προφανώς αυτές οι δύο ισχυρές ιδιότητες, που είναι τα διαπιστευτήρια της διεθνούς νομιμότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν λήφθηκαν υπόψη από τον Δ. Χριστόφια, γι’ αυτό και δεν δικαιούται κανενός ελαφρυντικού.
Ποιος είναι ο Ταλάτ; Κατά τον Τ/κ δημοσιογράφο, Σενέρ Λεβέντ, είναι ο φρουρός της τουρκικής κατοχής της πατρίδας μας. Χειρότερα: Είναι ο διατεταγμένος προαγωγός και το πειθήνιο όργανο επιβολής της τουρκικής πολιτικής κατά της Κύπρου. Ποιος είναι ο μέγιστος στόχος της Τουρκίας; Η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με απλά λόγια: Ο Ταλάτ υπερασπίζεται την τουρκική πολιτική, που στοχεύει στην εξαφάνιση της νόμιμης και διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όταν, συνεπώς, ο Δ. Χριστόφιας εύχεται «εκ βάθους καρδίας» να κερδίσει ο κατοχικός Ταλάτ, κατά τρόπο σχιζοφρενικό εύχεται η Τουρκία να υλοποιήσει τον κατά της Κύπρου στόχο της. Δηλαδή να την καταλύσει και να τη διαλύσει! Το πρωτοφανές και απίστευτο ατόπημα του Δ. Χριστόφια δεν περιορίζεται μόνο σε αυτήν την πτυχή. Οι ψευτοεκλογές στα κατεχόμενα είναι παράνομες επειδή διεξάγονται από ένα παράνομο και αποσχιστικό μόρφωμα, που δεν αναγνωρίζεται από κανέναν, πλην της Τουρκίας. Γίνονται για να «εκλεγεί» ο «πρόεδρος» της ούτω λεγόμενης ΤΔΒΚ. Όταν αυτή ανακηρύχθηκε, στις 15 Νοεμβρίου 1983, καταπάτησε το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, επειδή αποβλέπει σε απόσχιση. Και, φυσικά, ποδοπάτησε τις δύο Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου (1977 και 1979).
Το κατοχικό μόρφωμα και ό,τι συντελείται στα κατεχόμενα, είναι παράνομα (ψηφίσματα 541 και 550). Αυτήν την καταφανή εκνομία, ο πρόεδρος Χριστόφιας, με ανεκδιήγητη επιπολαιότητα, επιχείρησε να νομιμοποιήσει. Μίλησε για εκλογές, ως εάν τα κατεχόμενα να αποτελούν αναγνωρισμένο κράτος και, άρα, η εκλογική διαδικασία ενέχει όλα τα εχέγγυα δημοκρατικής και ελεύθερης νομιμοποίησης. Αλλ’ η διαδικασία είναι παράνομη. Συνεπώς, αυτή και άλλες πράξεις και ενέργειες του κατοχικού καθεστώτος είναι άκυρες και δεν παράγουν κανένα νομικό αποτέλεσμα.
Λεπτομέρειες… για τον Δ. Χριστόφια. Καταστροφικές, όμως, για την ελληνική πλευρά. Απορούμε: Γιατί ο Πρόεδρος διαμαρτυρήθηκε επειδή ο Επίτροπος Διεύρυνσης, Φούλε, απαίτησε νομιμοποίηση του απευθείας εμπορίου και χαρακτήρισε την πράξη του ως «σοβαρό φάουλ»; Γιατί ενοχλήθηκε από την απόφαση του ΕΔΑΔ, που μιλά για θετικές εξελίξεις, βελτίωση του κλίματος και πως πολλά πράγματα έχουν αλλάξει μετά από 35 χρόνια;
Λάθος! Πολλά έχουν αλλάξει τα τελευταία δύο χρόνια με την ενεργό συμβολή, επί τα χείρω, από τον Δ. Χριστόφια. Η εικόνα, που ο Πρόεδρος εκπέμπει προς τους ξένους, είναι εκείνη δύο ισότιμων Προέδρων, δύο κρατών, δύο δημοκρατικών εκλογικών διαδικασιών, με τη συνεχή αποενοχοποίηση της κατοχικής Τουρκίας. Η «από καρδιάς» στήριξη στον κατοχικό Ταλάτ συνιστά τη μεγαλύτερη νομιμοποίηση του ιδεολογικού συντρόφου του, επειδή ο Πρόεδρος παραγνωρίζει την έκδηλη παρανομία του κατοχικού μορφώματος.
Σάββας Ιακωβίδης
Πηγή: ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Με θάρρος
Αν αυτή η ευχή διατυπωνόταν από έναν απλό πολίτη, θα υπήρχαν κάποια δικαιολογητικά: Άγνοια της τουρκικής πολιτικής, αφέλεια, ελλιπής πληροφόρηση για το ποιόν του Τ/κ ηγέτη ή και λανθασμένη εκτίμηση ότι με αυτόν τον άνθρωπο, κατά τον Πρόεδρο, θα λύσουμε το Κυπριακό. Η διακαής ευχή, όμως, για την «εκλογική» νίκη του κατοχικού Ταλάτ διατυπώθηκε από τον Πρόεδρο της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτους-μέλους της ΕΕ. Προφανώς αυτές οι δύο ισχυρές ιδιότητες, που είναι τα διαπιστευτήρια της διεθνούς νομιμότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν λήφθηκαν υπόψη από τον Δ. Χριστόφια, γι’ αυτό και δεν δικαιούται κανενός ελαφρυντικού.
Ποιος είναι ο Ταλάτ; Κατά τον Τ/κ δημοσιογράφο, Σενέρ Λεβέντ, είναι ο φρουρός της τουρκικής κατοχής της πατρίδας μας. Χειρότερα: Είναι ο διατεταγμένος προαγωγός και το πειθήνιο όργανο επιβολής της τουρκικής πολιτικής κατά της Κύπρου. Ποιος είναι ο μέγιστος στόχος της Τουρκίας; Η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με απλά λόγια: Ο Ταλάτ υπερασπίζεται την τουρκική πολιτική, που στοχεύει στην εξαφάνιση της νόμιμης και διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όταν, συνεπώς, ο Δ. Χριστόφιας εύχεται «εκ βάθους καρδίας» να κερδίσει ο κατοχικός Ταλάτ, κατά τρόπο σχιζοφρενικό εύχεται η Τουρκία να υλοποιήσει τον κατά της Κύπρου στόχο της. Δηλαδή να την καταλύσει και να τη διαλύσει! Το πρωτοφανές και απίστευτο ατόπημα του Δ. Χριστόφια δεν περιορίζεται μόνο σε αυτήν την πτυχή. Οι ψευτοεκλογές στα κατεχόμενα είναι παράνομες επειδή διεξάγονται από ένα παράνομο και αποσχιστικό μόρφωμα, που δεν αναγνωρίζεται από κανέναν, πλην της Τουρκίας. Γίνονται για να «εκλεγεί» ο «πρόεδρος» της ούτω λεγόμενης ΤΔΒΚ. Όταν αυτή ανακηρύχθηκε, στις 15 Νοεμβρίου 1983, καταπάτησε το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, επειδή αποβλέπει σε απόσχιση. Και, φυσικά, ποδοπάτησε τις δύο Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου (1977 και 1979).
Το κατοχικό μόρφωμα και ό,τι συντελείται στα κατεχόμενα, είναι παράνομα (ψηφίσματα 541 και 550). Αυτήν την καταφανή εκνομία, ο πρόεδρος Χριστόφιας, με ανεκδιήγητη επιπολαιότητα, επιχείρησε να νομιμοποιήσει. Μίλησε για εκλογές, ως εάν τα κατεχόμενα να αποτελούν αναγνωρισμένο κράτος και, άρα, η εκλογική διαδικασία ενέχει όλα τα εχέγγυα δημοκρατικής και ελεύθερης νομιμοποίησης. Αλλ’ η διαδικασία είναι παράνομη. Συνεπώς, αυτή και άλλες πράξεις και ενέργειες του κατοχικού καθεστώτος είναι άκυρες και δεν παράγουν κανένα νομικό αποτέλεσμα.
Λεπτομέρειες… για τον Δ. Χριστόφια. Καταστροφικές, όμως, για την ελληνική πλευρά. Απορούμε: Γιατί ο Πρόεδρος διαμαρτυρήθηκε επειδή ο Επίτροπος Διεύρυνσης, Φούλε, απαίτησε νομιμοποίηση του απευθείας εμπορίου και χαρακτήρισε την πράξη του ως «σοβαρό φάουλ»; Γιατί ενοχλήθηκε από την απόφαση του ΕΔΑΔ, που μιλά για θετικές εξελίξεις, βελτίωση του κλίματος και πως πολλά πράγματα έχουν αλλάξει μετά από 35 χρόνια;
Λάθος! Πολλά έχουν αλλάξει τα τελευταία δύο χρόνια με την ενεργό συμβολή, επί τα χείρω, από τον Δ. Χριστόφια. Η εικόνα, που ο Πρόεδρος εκπέμπει προς τους ξένους, είναι εκείνη δύο ισότιμων Προέδρων, δύο κρατών, δύο δημοκρατικών εκλογικών διαδικασιών, με τη συνεχή αποενοχοποίηση της κατοχικής Τουρκίας. Η «από καρδιάς» στήριξη στον κατοχικό Ταλάτ συνιστά τη μεγαλύτερη νομιμοποίηση του ιδεολογικού συντρόφου του, επειδή ο Πρόεδρος παραγνωρίζει την έκδηλη παρανομία του κατοχικού μορφώματος.
Σάββας Ιακωβίδης
Πηγή: ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Με θάρρος
