Έχουμε λοιπόν και λέμε:
Ορθόδοξοι Πατριάρχες λιβανίζουν το Σιωνισμό σε Εβραϊκές συναγωγές.
Προοδευτικοί Αρχιεπίσκοποι εναγκαλίζονται με κοσμικούς ταγούς που προπαγανδίζουν χωρισμό Εκκλησίας - Κράτους.
Εθνικιστές δεσποτάδες στηρίζουν Αμερικανόδουλους πολιτικούς.
Ακροδεξιοί φλερτάρουν με το Ισραήλ.
Πατριώτες λουφάρουν από το στρατό.
Ελληνιστές μετέχουν σε Νατοϊκές αποστολές.
Καλλιτέχνες, σύζυγοι υπερπατριωτών, φιλοξενούν τηλεοπτικές χυδαιότητες.
«Ελαφροί» εκδότες τσόντας πολιτεύονται με λαϊκούς συναγερμούς.
Και ακόμα:
Αντιεξουσιαστές υποστηρίζουν καθεστωτικούς-κοινοβουλευτικούς και το αντίστροφο.
Άθεοι μάχονται (κυριολεκτικά) για τα δικαιώματα φανατικών θρησκόληπτων.
Ανθρωπιστές προστατεύουν δουλεμπόρους.
Γαλαζοαίματοι συστήνουν Μ.Κ.Ο.
Οικολόγοι έχουν για χορηγούς πετρελαιάδες.
Επαναστάτες κάνουν πλιάτσικο.
Ένοπλοι λαϊκοί αγωνιστές απειλούν το λαό.
Τρομοκράτες σχολιάζουν την επικαιρότητα στα ημερήσια φύλλα της τετάρτης εξουσίας.
Αριστεροί προμοτάρουν την παγκοσμιοποίηση.
Φιλάνθρωποι ροκάδες χειροκροτούν βομβαρδισμούς.
Αναρχικοί γκετοποιούν συνοικίες.
Πανεπιστημιακοί υποθάλπουν εγκληματίες.
Αναρχοαυτόνομα φρικιά και κομμουνίστριες εκπέμπουν από τα ερτζιανά πολυεκατομμυριούχων.
Αγωνιζόμενα για τη «θέση της γυναίκας» αιδοία τσιτσιδώνονται με το αζημίωτο σε πορνοπεριοδικά.
Κυράτσες σοσιαλιστικών και φεμινιστικών πεποιθήσεων συνεργούν με γκλαμουράτους λάιφστάιλ εκδότες.
Κοινωνικά ευαίσθητοι καναλάρχες χρωστάνε εκατομμύρια σε εργαζόμενους και ασφαλιστικά ταμεία.
Παράδοξα όλα αυτά;
Καθόλου.
Οι διαχωρισμοί σε αριστερούς και δεξιούς, προοδευτικούς και συντηρητικούς, ρομαντικούς και πραγματιστές, Έλληνες και Τούρκους, Χριστιανούς και Μωαμεθανούς, Παναθηναϊκούς και Ολυμπιακούς κτλ, είναι για τη μάζα. Οι προνομιούχοι ταξινομούνται αλλιώς. Ανάλογα με την κλίκα, την κάστα, την αδελφότητα, τη λέσχη ή τη στοά τους. Της οποίας βέβαια το άλλοτε άλλο συμφέρον (συνήθως εξουσία, χρήμα, σεξ και συνδυασμοί αυτών), που είναι φυσικά και προσωπικό τους, υπερασπίζονται με σθένος. Γι αυτό και δεν διστάζουν να υποστηρίξουν φαινομενικά «εχθρικές» ιδεολογίες και κομματικούς ή θρησκευτικούς «αντιπάλους» ή να προβούν σε πράξεις «αντίθετες» με τα υποκριτικά «πιστεύω» τους.
Εσχάτως οι ισχυρότερες από τις ευαγείς αυτές συναθροίσεις έχουν κοινό σκοπό: μία παγκόσμια κυβέρνηση πεφωτισμένης ελίτ, έναν λαό πανομοιότυπων ανεγκέφαλων νευρόσπαστων. Η συνταγή περιλαμβάνει μεγάλες μπίζνες, άφθονη προπαγάνδα και πολύ ψέμα, πράκτορες και προβοκάτορες κτλ
Μη σας εκπλήσσει λοιπόν τίποτε πια…
Υ.Γ. Στις παραπάνω ψευδοϊδιότητες ορισμένων, βάλτε εισαγωγικά όπου νομίζετε...
Πηγή
