Παρ’ όλα αυτά η Εθνεγερσία του 1821 υπήρξε το πρώτο πεδίο δράσεως των εγχώριων Μαρξιστών, για να εφαρμόσουν τον Ιστορικό Υλισμό στην Ελληνική Ιστορία. Ο Ιστορικός Υλισμός πρεσβεύει ότι η Ιστορία δημιουργείται από την πάλη μεταξύ των κοινωνικών και οικονομικών τάξεων. Βάσει των θεωριών αυτών, η ορθόδοξη Μαρξιστική ερμηνεία είναι πως η Επανάσταση του 1821, υπήρξε αστική επανάσταση “που εγεννήθη επί τη βάσει αστικής υλικής ευημερίας και αναπτύξεως”. Δηλαδή η Ελληνική αστική τάξη, θέλησε να πάρει την εξουσία, για να στερεώσει τα οικονομικά της συμφέροντα, παίρνοντας μαζί της και τα λαϊκά στρώματα, ενώ οι κοτζαμπάσηδες δεν ήθελαν Επανάσταση.
Η Μαρξιστική αυτή άποψη, απορρίπτεται όμως από τα ίδια τα γεγονότα. Ένας ταξικός αγώνας, προϋποθέτει την εμπλοκή μεταξύ δύο τάξεων. Όμως στην προκειμένη περίπτωση, δεν υπάρχουν δύο αλληλομαχόμενες τάξεις αντιμέτωπες, αλλά από την μιά μεριά οι Έλληνες, φτωχοί και πλούσιοι, έμποροι και γαιοκτήμονες, πλοιοκτήτες και ναύτες κι από την άλλη οι Τούρκοι φτωχοί και πλούσιοι, στρατηγοί και στρατιώτες.
Άλλωστε οι ίδιοι οι αγωνιστές του 1821, όπως ο Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης και πολλοί άλλοι το δηλώνουν ότι η Επανάστασή τους ήταν Εθνική: "Η Επανάστασις η ιδική μας δεν ομοιάζει με καμμίαν, από όσας γίνονται σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης οι επαναστάσεις εναντίον των διοικήσεών των είναι εμφύλιοι πόλεμοι. Ο ιδικός μας πόλεμος ήταν ο πλέον δίκαιος, ήταν Έθνος με άλλο Έθνος, ήταν με ένα λαό…” (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης).
Η Εθνεγερσία του 1821, υπήρξε το αποκορύφωμα μιάς σειράς εξεγέρσεων του Γένους κατά του κατακτητού, που άρχισαν αμέσως μετά την κατάκτηση. Οι προ του 1821 εξεγέρσεις των Ελλήνων κατά των Τούρκων, δεν ερμηνεύονται δια του Ιστορικού Υλισμού, αφού η αστική τάξη δεν υπήρξε πρίν τον 17ο αιώνα.
Παρ’ όλα αυτά οι Μαρξιστές προσπαθούν να παρουσιάσουν την Επανάσταση του 1821, ως κοινωνική προκειμένου να “τεκμηριώσουν” την δική τους διεθνιστική προοπτική. Οι Εθνικοί αγωνιστές πρέπει να εμφανισθούν, ως κοινωνικοί αγωνιστές, ώστε να εμπνεύσουν τη νέα γενιά, αφού φαίνεται ότι “οι ηρωϊκοί νεκροί του Πολυτεχνείου” δεν εμπνέουν πλέον στον αγώνα για την επιβολή του σοσιαλισμού. Και το σπουδαιότερο πρέπει να πληγεί η Εθνική Ιδέα. Το 1821 δεν πρέπει να εμπνέει Εθνικούς αγώνες.
Γι’ αυτό αποτελεί χρέος κάθε Έλληνα, η διαφώτιση κυρίως των νέων, γύρω από την πραγματική έννοια και το νόημα του 1821. Οι Έλληνες Αγωνιστές του 1821 ξεσηκώθηκαν για την Ελλάδα για να της δώσουν τα φυσικά της σύνορα. Η κίνηση έμεινε ημιτελής. Αποτελεί χρέος δικό μας η ολοκλήρωσή της.
