Η σύσταση εξεταστικής επιτροπής για όσους φέρουν την ευθύνη της οικονομικής μας κατάστασης και των ψευδών στοιχείων είναι αλήθεια ότι απειλεί την κοινή στράτευση για τη σωτηρία την ύστατη στιγμή. Βρισκόμαστε πέρα από το χείλος του γκρεμού και δεν έχουμε την πολυτέλεια για κοκορομαχίες. Πόσο μάλλον που η σκληρή στάση της Ε.Ε. αφήνει περιθώρια για υποψίες ότι ο τελικός στόχος κάποιων είναι να μας οδηγήσουν στην έξοδο της ευρωζώνης.
Από την άλλη όμως, σε κάποιον πρέπει να καταλογιστεί η ευθύνη για την εικόνα που παρουσιάζει η οικονομία μας αλλά και η χώρα στα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης. Έτυχε να βρεθώ στο εξωτερικό την περασμένη εβδομάδα και μόνο η αναφορά της χώρας καταγωγής μου προκαλούσε σχόλια ακόμη και από τους «σερβιτόρους»... Φαντάζομαι ότι παρόμοιες σκηνές ζουν τον τελευταίο καιρό αρκετοί συμπατριώτες μας. Είναι σκηνές ταπείνωσης. Οι εικόνες των τελευταίων εβδομάδων θα συνοδεύουν εμάς και τα παιδιά μας για χρόνια. Διανύουμε την ακριβώς αντίστροφη πλευρά από την εικόνα που έχαιρε η Ελλάδα την περίοδο της εισόδου στη ζώνη του Ευρώ και πριν και μετά την Ολυμπιάδα του 2004.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται...
Το 1922 μετά την μικρασιατική καταστροφή, η οποία κατά μεγάλο μέρος οφείλεται στο ανερμάτιστο του μονάρχη και μια δράκα ηλιθίων στρατηγών, η κατάληξη ήταν το Γουδί, για τον τότε πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του. Πιστεύω ότι δεν ήταν ο σωστός τρόπος να αποδοθούν οι ευθύνες... Αποτελεί ένα μελανό σημείο στην ιστορία της χώρας και της δημοκρατικής παράταξης...
Οι δημοκρατίες έχουν τα μέσα και τους θεσμούς να αποδίδουν τις ευθύνες όταν υπάρχουν. Φοβάμαι όμως ότι όταν δεν λειτουργούν αυτές οι θεσμοθετημένες δικλείδες απόδοσης των ευθυνών, η ικανοποίηση του κοινού περί του δικαίου λαϊκού αισθήματος οδηγεί σε επικίνδυνες ατραπούς.
Οι αντίπαλοι του Βενιζέλου το 22 εκμεταλλεύτηκαν την κόπωση του λαού από τον πόλεμο και κέρδισαν τις εκλογές με σύνθημα τον τερματισμό του. Όταν τις κέρδισαν αντί να απαγκιστρωθούν επεξέτειναν το μέτωπο σε μια ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Όλα αυτά έχοντας χάσει τις απαραίτητες συμμαχίες... Η καταστροφή ήταν θέμα χρόνου.
Η σημερινή καταστροφή…
Ο πρώην υπουργός οικονομίας μαζί με το πρώην πρωθυπουργό είναι οι υπεύθυνοι για το σημερινό διασυρμό της χώρας. Ακόμη πριν αναλάβουν την κυβέρνηση μιλούσαν για οικονομία «τραβεστί».
Όταν την ανέλαβαν επικεντρώθηκαν στην απογραφή με στόχο να αποδείξουν ότι η χώρα δεν μπήκε με το σπαθί της στην ΟΝΕ. Ήταν η αρχή της κατρακύλας. Η χώρα εισήλθε στην κατηγορία του «μαύρου πρόβατου» και άνοιξε μέτωπα με την κοινοτική γραφειοκρατία... Ήταν το πρώτο πλήγμα στη διεθνή εικόνα της.
Η απογραφή του κ. Αλογοσκούφη, σύμφωνα με όσα ο ίδιος ανακοίνωσε, είχε σαν συμπέρασμα ότι οι αποκλίσεις ήταν ελάχιστες και η χώρα είχε μπει με το σπαθί της στην ΟΝΕ. Κατά την άποψή μου, δεν είχε κάνει τίποτα περισσότερο επιλήψιμο από ό,τι άλλες ευρωπαϊκές χώρες... Αν η οικονομία βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση και η αξιοπιστία της χώρας είχε αποκατασταθεί, θα μπορούσε κάποιος να εκτιμήσει τις παραπάνω ενέργειες σαν λάθος πολιτικές κινήσεις. Η «εποποιία» Αλογοσκούφη όμως έπραξε τα ίδια και χειρότερα από αυτά για τα οποία κατηγορούσε τους προκατόχους της...
Ήτοι, λογιστικό μασάζ, ψευδή στοιχεία και σίγουρα χειρότερο έλεγχο των δαπανών και διάλυση της λειτουργίας των εισπρακτικών μηχανισμών... Η λήθη χάριν της ενότητας και της από κοινού αντιμετώπισης των προκλήσεων του μέλλοντος αποτελεί την καλύτερη λύση. Ιδίως αν καταφέρουμε να επαναφέρουμε κάποια ισορροπία.
Τι θα μας προφυλάξει όμως από ανάλογες ανεύθυνες κινήσεις από πολιτικούς του μέλλοντος, όταν ο καθένας θα ξέρει ότι όποια «βλακεία» κι αν κάνει το μόνο που διακυβεύεται είναι η υπουργική ή βουλευτική του έδρα;
Δεν πιστεύω στην καταχρηστική βουλευτική ασυλία ούτε στον καταχρηστικό νόμο περί ευθύνης υπουργών. Πιστεύω ότι και οι πολιτικοί πρέπει να λογοδοτούν για τις πράξεις όπως εμείς οι υπόλοιποι πολίτες. Η παρούσα κατάσταση αποτελεί μια μεγάλη εθνική καταστροφή. Τις συνέπειες θα τις δούμε στο μέλλον. Δεν νομίζω ότι έχει άδικο όταν μιλάνε για διακύβευση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ιδού λοιπόν το δίλημμα εξεταστική ή συγχωροχάρτι και επιβράβευση της ανευθυνότητας, της ανικανότητας, της μικροκομματικής σκοπιμότητας και του δόλου;...
Παραλειπόμενα
Αγορά: Προσπάθεια εξισορρόπησης στα πέριξ των 1900 μονάδων χωρίς ακόμη να υπάρχουν ενδείξεις δρομολόγησης μιας νέας κατεύθυνσης καθώς οι ξένες αγορές κινούνται στον αστερισμό των πρόσφατων θετικών αποτελεσμάτων.
Αν με προβληματίζει κάτι, είναι η δυναμική αυτών των θετικών αποτελεσμάτων στις ξένες εταιρείες τους προσεχείς μήνες μήπως ακυρώσει την εκτιμησή μου για συνέχιση της μεσοπρόθεσμης διόρθωσης στις διεθνείς αγορές.
Πηγή
Με θάρρος
